Minneord etter Arnhild Johansen
Arnhild Johansen døydde brått fredag 1. juni. Måndag 16. juli ville ho fyllt 65 år. Det er vanskeleg å forstå at ho er borte. Heile Eidfjord vart sjokkert, og sorga er stor. Familie og vener har sjølvsagt mist ein veldig kjær person, men også heile Eidfjord har lidd eit stort tap.
Sjølv var eg ikkje mellom Arnhilds næraste venar. Men eg fekk gleda av å kjenna henne og samarbeida med henne i Eidfjord Eldrekulturkomité. I fleire år var ho med i arbeidet for å skapa kulturell underhaldning og aktivitet for dei eldste i bygda. Ho hadde eit stort hjarta for seniorane og gjorde ein flott innsats for å gje dei gode dagar og kulturelle impulsar, slik som også far hennar, Peder Johansen, hadde gjort.
Seinast på sjølvaste 17. mai kom ho strålande og flott i bunad feiande inn på Bygdaheimen og tok til med å lempa på bord og stolar for å gjera klart til filmframsyninga for bebuarane. Deretter gjekk ho inn til dei eldre, hadde eit venleg og godt ord til alle, prata naturleg og fint til dei. Ja, slik var Arnhild Johansen. Ho hadde respekt for dei eldste og har vore med og gjort eit viktig eldrekulturarbeid gjennom fleire år.
I Eldrekulturkomitéen hadde ho stundom sterke meiningar om kva som var rett, og me var ikkje alltid einige. No i dagane etter gravferda i Eidfjord kyrkje har eg tenkt mykje på kor flott det er med slike menneske som har sine meiningar, som vågar å stå for noko, som verkeleg har integritet. Og nettopp slik var Arnhild. Ho stod for noko, og difor fekk eg også svært stor respekt for henne.
Eitt ord tykkjer eg er serleg dekkjande når eg skal skildra Arnhild Johansen; engasjement. Eit stort ord som dekkjer så mykje. For ho var ei hjartevarm mor og eit elska familiemedlem som ville gjera det beste for alle. Ho var aktiv i politikk, kyrkjearbeid, barnehagearbeid, eldrearbeid og mykje anna. I seinare år jobba ho med ungdomar som hadde særskilde behov og la mykje energi og engasjement i dette arbeidet. Og overalt der ho kom, engasjerte ho seg og var til stades fullt og heilt. Ho var ynskt i mange samanhengar og hadde ikkje lett for å seia nei når ho vart spurd om å ta del i eit eller anna arbeid i lokalsamfunnet. For Arnhild engasjerte seg i menneske, i store og små spørsmål og i bygdelivet i Eidfjord.
No er Arnhild teken vekk frå oss, og det er det nesten umogeleg å erkjenna. For ho var full av liv og hadde planar og ynske for framtida. Difor vert ho djupt sakna for all tid i Eidfjord. Mine tankar går aller mest til dei to borna hennar og familien elles som har mist det kjæraste dei hadde. Men sanneleg har også ei heil bygd mist ei strålande, flott, aktiv og engasjert dame.
Signe minnet.
Lars Hoel
Eidfjord Eldrekulturkomité